I am not a role model

"I am not a role model." - Brooklyn's Finest

Habang nanonood ng HBO kagabi ito ang tanging linya na napick-up ko sa pelikula.

Naalala ko tuloy ang mga nabasa kong mga verses sa sa Bibliya sa libro ng Kings at ang isang blog entry ni Charlie (na taga-US). Wala naman talagang perpekto. Kailangan matutunan natin tanggapin na darating ang panahon na may magagawa tayong mali. Kahit na ang pinakamagalaing na hari nagkakasala at pinaparusahan pa rin ng Diyos dahil sa hindi lubusang pagsunod sa lahat ng pinaguutos ng Panginoon.
Nakakapagpamulat din ng isipan na kahit na anong dami ng nagawa mong tama ay kayang burahin lahat ito ng isang pagkakamali.

Nakakatakot alam nyo ba iyon? Sobra talaga na nakakatakot ang aral ng bibliya, "You really have to fear God's wrath."

Speaking of Charlie, may isa siyang blog entry tungkol sa pagiging fair o patas.Sang-ayon ako sa punto niya na kailanman hindi naman patas ang buhay, laging may mataas at laging may mababa, laging may nanlalamang at may nalalamangan kaya kung gusto mong maging matatag at hindi maging kawawa gawin mo ang lahat ng makakaya mo, para malabanan ang unfairness na sinasabi mo. Iyong mga ngumangawa daw ay mga "pussy" o duwag, badingerzi...kung hindi mo kayang makipagsabayan 'wag ka na pumutak ng kung ano-ano hindi ba? Tumahimik k ana lang at isipin o pagplanuhan kung paano ka mas makakaungos o paano magiging patas para sa iyo ang isang sitwasyon.
Sabi nga ng pinsan ko na nasa US noong bumisita at kinuha ang laruan ko na bigay ng ninong ko na kano na nagtatrabaho sa subic Bay, "Cry Baby! He's going to cry now!"

Tama ang buhay ay hindi patas. Iyon ang katotohanan, hindi magiging patas. Namatay na ang ideyalismo ng komunismo noon pang 1989 ng bumagsak ang USSR. Ang pagkapantay-pantay ng mga burges at mga manggagawa ay hindi kailanman magkakaroon ng katotohanan.