"Vanity is really my favorite sin." - Devil's Advocate
Tiningnan ko sa internet ang ibig sabihin nito sa tagalog.
Banidad, Kalayawan
Hindi ko gaano nakuha, self-love na lang ang sa ingles. Mas madaling maintindihan.
Isa sa mga nagustuhan kong pelikula ang Devil's advocate, talagang hindi ko mapigilan ang kilabot sa pagkaramdam ng takot sa mga eksena kung saan ipinapakita ang mga demonyo.
Pinakita din dito kung gaano talaga kaaling ang panlalansi ni Satanas sa tao. At ang kaniyang rason kung bakit niya ginagawa ang mga bagay na ginagawa niya.
Isa sa mga sinabi niya ay
Kevin Lomax: "Better to reign in Hell than serve in Heaven", is that it?
John Milton: Why not? I'm here on the ground with my nose in it since the whole thing began. I've nurtured every sensation man's been inspired to have. I cared about what he wanted and I never judged him. Why? Because I never rejected him. In spite of all his imperfections, I'm a fan of man! I'm a humanist. Maybe the last humanist.
Hindi ko alam kung paano ko iintindihin itong sinabi ng demonyo, kaya dapat suriin ng mabuti, itimbang, usisain ang mga natatagong mensahe nito. Dahil puno ng panlilinlang ang demonyo at alam niyang mahina sa tukso ang tao.
Kung ikaw ay nasa estado ng pagkabigo, puno ng problema, nagiisa at malungkot madaling tanggapin ang pananalita na ito. Kaya nga hanggat maari dapat ay lagi tayong may kasama, dapat may mga taong laging nagpapaalala sa atin ang tunay na pagmamahal ng Diyos. Dahil alam naman natin na ito ang totoong magpapasaya sa atin. Mahirap, makipot ang daan papunta sa kaharian ng Diyos. Maraming mga harang, pagsubok para maging karapat-dapat sa kanyang pagmamahal.
Pero bakit ganoon nalang ang pagsusulit na binibigay ng Diyos? Siguro kung madali ay hindi bibigyan ng halaga ng tao, dahil tuso ang tao, madaling makurakot ang utak.
Freewill o kusang loob, ito ang ibinigay ng Diyos. Nasa sa tao kung susunod siya o hindi. Ganoon din ang demonyo, wala siyang kakayahan na pilitin ang tao na sumunod sa kanya. Puro mga tukso ang mundo, halos lahat ng ginagawa natin ay laging may dalawang pwedeng mangyari. Kailangan laging may pipiliin sa bawat sandali. At bawat desisyon ay may kaukulan na reaksyon dito, at itong mga desisyon na ito ang naghuhubog sa ating pagkatao kung sino ba talaga tayo. Dito rin natin makikita ang halaga natin, ang kahulugan at rason ng pagiging tao natin.
Isa pang kaisipan na pumasok sa utak ko ay, bakit hindi nawawala si Satanas o ang demonyo at tukso? Simula sa umpisa palang ay nandoon na siya hanggang sa ngayon ay nandito pa din. Katulad din ba siya ng Diyos? Walang kamatayan? Dito sa mundo ng mga tao? Habang tayo ay nabubuhay ang demonyo ay nasa paligid pa rin. Hindi kaya ang buo nating pagkatao ay nabubuo ng dalawang nilalang? Ang mabuti at masama? Ang yin at yang? Kailangan may katapat ang bawat isa? Kailangan balanse ag lahat.
Katulad na lang ng mundo kapag nawala ang pagkabalanse nito maaring lumayo tayo sa araw na nagbibigay ng buhay sa atin. Paano ba nasusuportahan ang mundo? Anong imbisibol na pwersa ang humahawak dito? May balanse na pwersa dito hindi pwedeng wala.
Isa pa, vanity o self-love.
Kasalanan ito kapag sobra. Dapat talaga balanse lang, dapat maging alerto tayo sa mga kinikilos natin. Baka ang mga ginagawa natin ay tungo na sa direksyon ng kapalaluan, pilit natin binibigyan ng hustisya na ang ginagawa natin ay para sa ikabubuti natin at ng mga mahal sa buhay. Maraming mga ganitong pangyayari sa buhay ko, sa una ang kapakanan ng sarili ko at pamilya ang nauuna, pero kinalaunan mas nangingibabaw ang sarili, nauuwi tuloy sa isang kasalanan at isa pa. Hanggang sa malunod na ako sa kamalian na pinaggagawa ko.
Vanity tunay ngang kasalanan ka.
